رابطه سازوکارهای حاکمیت شرکتی با هزینه های نمایندگی متشکل از شرکت های ایرانی

هدف این مقاله آزمون اثر مکانیسم های حاکمیت شرکتی بر هزینه‏های نمایندگی در نمونه ای متشکل از شرکت‏های ایرانی است. مقاله حاضر اثر مکانیسم های حاکمیت شرکتی بر دو پراکسی متفاوت از هزینه‏های نمایندگی، یعنی فروش کل به دارایی کل (گردش دارایی) و نسبت هزینه ‏های عملیاتی به فروش کل را بررسی می‏کند. از بین سازوکارهای کنترل هزینه های نمایندگی درصد اعضای غیرموظف هیئت مدیره و درصد سرمایه‏ گذاران نهادی، به عنوان متغیر مستقل، بررسی شده ‏اند. تحلیل و بررسی همبستگی با استفاده از رگرسیون مقطعی صورت گرفته است. یافته های تحقیق نشان می‏دهد، در صورت استفاده از نسبت گردش دارایی به عنوان معیاری برای اندازه‏گیری هزینه‏های نمایندگی، بین درصد اعضای غیرموظف و هزینه‏ های نمایندگی رابطة معناداری وجود دارد، اما این رابطه برای سرمایه‏ گذاران نهادی معنادار نیست.